Hoi allemaal,

Nou, daar zit ik dan.. achter een laptopje op m'n kamer in het hostel. Ik ga beginnen aan het laatste verhaal vanuit Griekenland. - Wat?! Ja, dat lees je goed.. I'm coming home!

Het is grappig hoe dat loopt, dat je besluit om richting huis te gaan. Tijdens mijn tijd in Corfu voelde ik al langzaam dat het goed was zo, ik was voldaan. Ik heb daar onwijs genoten, en ook echt even lekker vakantie gevierd. En de Zagorohoria, de laatste bestemming, was een lekker toetje, met prachtige natuur en avontuur.. daarover zo meer!

Ik ga dus naar huis. Sterker nog, ik vlieg vandaag nog richting Amsterdam, zo snel kan het gaan. Ik ben heel blij dat het nu zo loopt zoals het loopt, en ik deel graag de avonturen weer met jullie van de afgelopen tijd. Als eerste heb ik voor jullie in de aanbieding; Corfu!

Wauw, Corfu is een eiland met style. Het mildere klimaat zorgt ervoor dat Corfu jaarlijks net wat meer regen ontvangt dan andere gebieden in Griekenland. Ik denk dat je het uiterlijk van Corfu kan vergelijken met de rijke natuur van Pelion (remember?). Corfu is groen, en de wateren zijn blauw. Het eiland is gelegen aan de westkust van Griekenland, aan de andere kant dus waar ik nog niet geweest was. Ik ben vanuit de Olympusberg het land overgestoken, richting de Ionische Zee. En dat je met een andere zee te maken hebt, was te merken. Het was een stuk frisser, haha, met m'n 1e duik in het water dacht ik van; "zo". Maar hier is het water ook weer zo helder en fris. Ik weet niet tot hoever het mogelijk is voor het oog om onder water te kijken, maar soms had ik het idee dat je nagenoeg kon zien tot waar het oog reikt. Uiteraard had ik een duikbrilletje bij me, en dat levert gewoon simpele pret op. Lekker snorkelen in het water en mooie vissies kijken.

De eerste dag dat ik aankwam was ik gesloopt. Ik bevond me aanvankelijk ergens centraal in Griekenland, en ik vond het knap dat ik het in 1 dag tot aan de camping van m'n bestemming heb weten te schoppen. Nou, de eerste dagen waren even lekker bijkomen. Boekje lezen, de omgeving verkennen.. je kent het. En toen nam het lot het stuur in handen.. ik maakte kennis met 2 buurvrouwen van mij, 2 hele gezellige en leuke Italiaanse meiden. Mijn plan was eigenlijk om lekker te gaan duiken, maar dat moest even op zich laten wachten. Mijn Italiaanse vriendinnen heette Kamilla en Eleonora, beide woonachtig in/rondom Milano. Ik weet even niet hoe ik precies kan samenvatten wat ze studeren, sorry dames, maar ik gok dat het ongeveer de Klassieke Oudheid is. En daaromheen hebben ze ook veel geleerd over Griekse / Latijnse mythologie (oh yeah!), de taal / cultuur / theater etc etc. In ieder geval, alles wat ik niet leer, leren zij wel. Maar dat maakt niet uit, want we waren beiden geïntereseerd in elkaars studie, en ik ben gek op de Griekse mythologie, dus ik vond het erg gaaf om eens een stevig woordje te babbelen over de mythen. Zij kennen de Griekse mythologie van voor en achter, door dik en dun, en dat was heel gaaf voor mij om eens met "experts" hierover te praten. Wat bijvoorbeeld echt indruk op me maakte, is dat ze standbeelden, of kunstwerken konden herkennen en het verhaal erachter wisten te vertellen. 1 keer vroeg ik, bij een niets-zeggend kunstwerk, "hoe weten jullie dat?".. en toen wijsde 1 van hun omhoog, en daar stond een bordje met uitleg, haha. Maar ze wisten veel. Ook zijn we samen zo wat uitstapjes gaan maken. Ik heb voor het eerst in m'n leven echt genoten van een cultureel uitstapje. Mocht 1 van jullie zich ooit nog op Corfu bevinden, ga het Achilleon bezoeken! Man, fantastisch. Sorry als dit beledigend is, maar het raakte me meer dan de Acropolis denk ik.

Zo hebben we nog wat 'serieuze' dingen bezocht, maar wat ik eerder vertelde.. we hebben ook even goed vakantie gevierd! We zijn een dagje met de auto erop uitgetrokken. We hebben een boot gehuurd, die we zelf mochten besturen. Genoeg avondjes in de Cactusbar doorgebracht, of langs het water gezeten bij La Grotta. Ja, voor ik het wist was onze tijd al weer voorbij. De dames zouden 1 week op de camping zijn, en daarna weer richting huis gaan voor een andere vakantie. Ik ben heel blij dat ik de camping in Paleokastritsa heb gekozen, dat is de naam trouwens van het plaatsje.

Na hun vertrek was ik weer op mezelf aangewezen, heel zielig ja. Nee, dat lukt me prima. De mevrouw van de camping had ons verteld over een heel leuk restaurantje vlakbij. De meiden waren daar al een aantal keer geweest, en we zijn ook samen die kant op gegaan. Maar de avond dat ik zelf heen ging, werd voor mij de ultieme Griekse experience! Ik zal je vertellen waarom..

Dus ik kwam aan bij het restaurantje, Zorbas genaamd, en de leden van de staff begroette me, aangezien ik inmiddels een bekende was voor ze. Ik hoefde geen menukaart, want ze kende mijn bestelling; 3 vegetarische pita's, en een glas rode wijn graag, dankjewel. Maar dit was geen gewone avond, want er was live muziek, verzorgd door 2 lokale meneren. En zo begonnen 2 Griekse godinnen, van de staff, voorzichtje pasjes te maken. Dit was eigenlijk m'n eerste echte ervaring met de traditionele Griekse dans, beetje laat, maar dat maakt niet uit, het gaat om de ervaring! Ik was niet de enige gast in het restaurant, en voor de klanten was het eerst lekker wegkijken hoe de dames de dans uitvoerden. En langzaam was het moment daar dat de gasten zich met de dans gingen bemoeien, haha. Ja, ik hou het dan ook niet meer. Dus huppakee, voetjes van de vloer, slippers aan de kant, en met je blote voeten op de stenen. Geweldig, de Griekse dans is zo simpel, maar daarom ook zo goed. Het is puur vermaak, en het lijkt soms bijna kinderachtig (in een kringetje, etc.), maar dat is het zeker niet. Dus zo hebben we samen de avond weggedanst.. maar die Grieken zijn onvermoeidbaar, halverwege de nacht heb ik de handdoek in de ring gegooid, en ben ik tevreden richting m'n tent gelopen. Maar die mevrouwen van het restaurant bleven gaan, en zelfs toen ik op 1 oor lag, kon ik ze horen gillen. Ook is alles toegestaan tijdens zo'n avond, er mag op de stoelen en tafels gedanst worden, er worden borden stukgegooid en hier en daar vuurtjes gemaakt, en door alle gekkigheid heen bleven de 2 meneren van de muziek heel koeltjes hun melodietjes spelen. Gekkigheid, dat is wat het was, maar wel met alle respect, want ga de Grieken niet vertellen hoe je een feest moet geven.

Verder heb ik zelf nog lekker een aantal duiken gemaakt hier, heel mooi.. en toen langzaam ook m'n spulletjes gepakt. Ik had nog wel een beetje energie voor nog 1 avontuur; de Zagorohoria!

Nou, vanuit Corfu dus weer met de boot naar het vasteland, richting Ioaninna, de stad voor de Zagorohoria. Nu zal ik je vertellen dat de Zagorohoria een gebied is, bestaande uit zo'n 45 dorpjes, verspreid over het landschap. Samen heten ze dus de Zagori, of Zagorohoria. Het is een berggebied, en er gaan welgeteld 2 bussen per week heen, PER WEEK! Dus ik kwam aan in het busstation van Ioaninna, en daar werd mij verteld dat de eerstvolgende bus op vrijdag gaat.. het was dinsdag. Tjaa, lekker belangrijk.. dan gaan we toch gewoon liftend die kant op. En zo geschiedde het, na 3 uur liften langs de weg en 4 auto's verder, kwam ik aan bij m'n dorpje van bestemming, Monodendri.

Maar laat ik even een knappe inleiding geven van de Zagorohoria, want dit slaat kant noch wal. De Zagorohoria is een verzamelnaam voor de 45 dorpjes, samen gelegen rondom het beschermde, Nationale park; het Vikos-park. Oftewel, deze dorpjes liggen in/rondom een uiterst rijk gebied wat betreft flora en fauna. Je vind hier bijzonder veel beschermde dier- en plantsoorten, die voor zowel Griekenland als Europa heel waardevol zijn. En deze vredige samenleving tussen mens en natuur heet dus de Zagorohoria. Gelukkig, gelukkig.. is dit gebied nog relatief onbekend voor de buitenwereld. En ik hoop dat dat zo zal blijven, dus laat ik niet te veel reclame maken.

De grote attractie van het gebied is de Vikos Gorge, volgens het Guinness Book of Records 's werelds diepste kloof. Dus wat nou Grand Canyon?! Vikos Gorge jonguh!! - En dit verleidde ook mij om hier heen te gaan. Monodendri, het dorpje, is de meest favoriete startplaats voor de kloof, maar er zijn meerdere ingangen die de kloof in gaan. Laat ik even een goed beeld schetsen van hoe zo'n kloof eraan toe gaat..

Ik startte 's ochtends lekker vroeg, direct vanuit het ontbijt liep ik naar de ingang van de kloof. Wat heel aangenaam is trouwens, is dat de dorpjes hier allemaal op hoogte liggen; het is er simpelweg dus lekker koel. Om door de kloof te lopen, moet er dus eerst afgedaald worden, en flink ook, ik denk dat ik vanaf de start meteen zo'n 700-800m gedaald ben, via een steil padje naar beneden. En dan begint het echte werk, wat betreft het genieten dan. Links en rechts kijk je op tegen enorme bergpartijen, met als gevolg dat je vrijwel de gehele route in schaduw loopt. Ik had wellicht de perfecte dag om deze wandeling te maken, het was aangenaam in temperatuur, nagenoeg windstil en zonovergoten. Diep in de kloof daar vind je ongekende stilte, en je weet gewoon dat er bijzondere dieren bij je in de buurt zijn, ze kijken met je mee, maar weten zich op de achtergrond te houden. Wat wel heel bijzonder was, is dat ik ergens 2/3 van de route lekker aan het lopen was, toen ik plots op een grote steen stuitte, midden in het pad, maar toen ik nog eens even goed ging kijken, was het geen steen, maar een schildpad! In een flits stond m'n camera te rollen, maar niet te lang, want je moet ook met je eigen ogen kijken. Een echte grote schildpad, hoe gaaf. En even verderop spotte ik een 2e schildpad, het vrouwtje mogelijk. Mooi moment, en zo heb je dus de kans om hele gave dieren te ontmoeten. Je kan er van alles tegenkomen!

Ik ben dus door de Vikos kloof gelopen, samen met m'n kleine rugtas, ik had de grote achtergelaten, en zo aangekomen in de Papigo's. Haha, coole naam eah? De Papigo-dorpjes zijn 2 dorpjes, Mega-Papigo en Micro-Papigo, hoe creatief. Ik denk dat dit de 2 mooiste dorpjes zijn die ik tijdens m'n reis gezien heb. Mijn verblijf was in Mega-Papigo, alhoewel het nog geen 500 inwoners heeft gok ik, en ik denk dat Mikro-Papigo net zo mooi is. Je hebt bizarre zonsondergang daar, het is er koel en ik trof het enorm met het gasthuis waar ik verbleef. De mensen waren super vriendelijk, en het ontbijt heel lekker. Ik ben vanuit hier nog gaan raften op de rivier, en de volgende dag ben ik weer terug gaan liften naar Ioaninna. En toen kwam ik tot de realisatie; ik ga naar huis!

Dus tot zover zijn we nu hier aangekomen..

Ik wil jullie allemaal bedanken voor de hele leuke reacties die ik afgelopen maanden heb ontvangen. Het is heel leuk dat de verhalen zo goed gelezen zijn, en voor mij was het heel lekker om eens in de zoveel tijd de avonturen van me af te schrijven.

Nogmaals bedankt, dit was Griekenland 2016, en ik zie jullie weer in Nederland!

Efcharisto poly, - Kevin.