Zo, dit was best wel een leuk eiland zeg.. dusvandaar ook het uitroepteken !. De aandachtige lezers zullen onthouden hebben dat ik het vorige verhaal afsloot in Patmos. Nu, 2 weken later zit ik op precies dezelfde kruk in hetzelfde café'tje, dus nog steeds op Patmos!

Ik ben aan het wachten op de boot die vannacht gaat vertrekken naar het vaste land, m'n volgende bestemming dus. Ik had eigenlijk niet de intentie om al een verhaal te schrijven, maar ik kon met iemand meeliften ipv. de bus van vanmiddag te pakken, dus ik heb wat extra tijd.. en per toeval zit ik nu mooi een verhaal te typen.

Phoe, waar zal ik beginnen.. nou, ik wist van te voren dat ik niet op de camping kon staan hier op Patmos, die is dit jaar gesloten helaas. Dus ik keek er een beetje tegenop om weer in een hotel oid. te gaan zitten, maar ja.. ik kon bij aankomst een aardige deal sluiten met een dame, en zo zat ik voor een leuk prijsje met uitzicht op de zee. Al met al niet verkeerd.. Patmos was een eiland waar ik niet per sé iets avontuurlijks of iets groots te doen zou hebben. Maar de naam kwam meerdere keren naar voren toen ik in Nederland de voorbereidingen trof, en zo is Patmos eigenlijk in m'n route geplopt.

Ik had verteld dat ik met Pasen op Patmos zou zijn, en dat Pasen hier een grote traditie is. Dat was ook de voornaamste rede voor mij om naar dit eiland te gaan, vanwege de religieuze sfeer en dit moest ik proeven volgens de gids.. nou, dat heb ik gedaan. Het was pure toeval dat ik met Pasen op Patmos terecht kwam, niks voorbereid, des te leuker. Máárr, na een aantal dagen had ik wat dingetjes bekeken, beetje naar het strand geweest, maar ik had niet het idee dat ik de vibe te pakken had op het eiland, ik was ook al bezig met m'n volgende locatie, dus ik dacht.. hmm, ik weet het niet.. Pasen kwam eraan, en ik wist eigenlijk helemaal niet wat nou het idee was, het plan, waar ging er wat gebeuren? Op dit puntje was ik eigenlijk niet zo geinformeerd..

En ik kan het niet vaak genoeg zeggen, maar het is zo goed, of meer geluk, om af en toe mensen te spreken die je van goede informatie voorzien. Ik lag op een strandje, en ik kon m'n gedachtes niet zetten op de volgende locatie, kon niet kiezen tussen 2 eilanden.. En ik wist ook niks concreets over wat er nou de komende dagen zou gebeuren met de traditie hier. Dus ik pakte m'n spullen, en ik liep verderop het strandje richting 2 oudere mevrouwen die ik had zien zitten. Ik sprak ze aan met de vraag: "Hoe zit het nu met Pasen?".. Nou, deze mevrouwen spraken uitstekend Engels en beide kwamen al zeker 25 jaar op Patmos.. En zo kreeg m'n tijd op Patmos plots een wending.. en wat voor 1!

Het voelde meteen goed, ik wist waar ik wilde zijn met de Paasdagen, en ik had een top plan voor een volgende locatie; namelijk Patmos opnieuw! Ik had de mevrouwen uitgelegd dat ik ook niet zo goed wist wat ik hierna wilde, en of ze wellicht ook op 1 van die andere eilanden waren geweest. Maar daar wisten ze niet zo veel over, en ze zeiden; als je per sé lekker met je tentje ergens wilt staan, dan is er hier verderop op het eiland een afgelegen strand waar je je tent mag neerzetten.

Nou.. meer had ik eigenlijk niet nodig. Ik wilde zo graag gewoon in de buitenlucht zijn, ik voelde me niet vrij in die hotels, ben ook een aantal keer gaan wildkoken, wat overigens heel grappig en leuk spannend is (foto!) - maar ik moest er ff uit dus.

Dus dat ga ik vertellen; het Paasfeest, en het superstrand!

Op dezelfde dag dat ik die mevrouwen sprak, zou die avond / nacht al de eerste grote ceremonie of Heilige Dag zijn. Ik heb rond een uur of 9 's avonds eerst de taxi gepakt naar een bepaalde grot, waar volgens het geloof St. John de Apocalypse geschreven zou hebben. Dit zegt je misschien niets, maar de Apocalypse is een andere benaming voor 'het einde van de wereld'. Die St. John was een heilige die rond 1400 (meen ik) beschreven had hoe de wereld zou eindigen.. en dit is ook opgenomen in het Nieuwe Testament, dus serious business. En ik ben geen religieus persoon, maar na vele trappen naar beneden te zijn geklommen voelde ik wel iets toen ik de grot binnen stapte, m'n hart klopte aardig.. misschien omdat ik niet wist wat ik moest verwachten, maar toen ik er was bleef dat aanhouden, tjaa.. ik weet het niet :p .. Maar het is bijzonder, ik was daar in het begin alleen met een oudere mevrouw, maar al snel was het een komen en gaan van mensen. Bij binnenkomst kussen ze het heilige Boek dat St. John heeft geschreven, en ook een afbeelding van de heilige man zelf en tot slot maken ze een ontelbaar aantal kruisjes.. maar er wordt ook veel met geuren en kaarsjes gewerkt, het pakt je echt wel, zelfs de koelste kikkers smelten geloof ik. Daarna ben ik door een andere taxi afgezet bij een.. ja, wat is het, een soort kerkplaats - ze noemen het 'de Evangalismus'. Maar ook dit was weer heel mooi. De elite onder de gelovigen, ik gok zeer orthodoxe mannen, zongen liederen in de kerk daar, en werden vergezeld door de nonnen die in het aangesloten klooster leven. En op een bepaald punt stak iedere aanwezige daar een kaars aan, en gingen we massaal naar buiten op het binnenplein, en dan sta je daar dus onder de sterrenruimte met honderden kaarsjes, heel indrukwekkend. En wat wel grappig was.. ik was van te voren erop getipt om een paar eigen kaarsen mee te nemen. Dus ik had een paar mooie dunne kaarsjes gekocht, 2 witte en 1 rode.. want rood is de kleur van Pasen hier op Patmos, dus dat leek me wel gepast. De 2 witte had ik in de grot aangestoken, en de rode bewaard voor het moment in de kerk. Maar al bij aankomst werd ik een aantal keer met een soort bewondering aangekeken door locals daar.. ik snapte niet waarom, ik dacht; 'zit er iets op m'n gezicht ofso?' - maar wat bleek, op een gegeven moment kwam er een mevrouw naar me toe, een gids, en die vroeg: "Kom je uit Rusland?", in het Engels uiteraard, en ik zei "nee".. en toen legde ze uit dat in Rusland de traditie is om met Pasen een rode kaars aan te steken, en toen ik om me heen keek viel me het pas op dat er nagenoeg alleen maar witte kaarsjes en nog wat andere tinten waren. En ik had die rode vuurpijl in m'n hand, so what.. ook tijdens de mis kreeg ik een aantal knikjes naar me toe.. zo van: "respect dat je naar Patmos bent gekomen vanuit Rusland, om hier bij te zijn".. haha, prima!

Maar dat was de 1e avond, er waren nog veel meer ceremonies, verhalen, tradities.. weet ik het, heel veel Pasen in ieder geval. Wat ik in ieder geval nog wilde doen was een geit van het spit eten, want dat is ook een must-do volgens de traditie. De volgende dag ben ik, op aanraden van, naar een kleine nederzetting bovenin Patmos gereden met de bus, en heb ik daar een heerlijke geit gegeten.. ik had nog meer willen eten, maar t'is geen goedkope grap, dus het was goed zo.

Pasen was mooi, en na 2 dagen vond ik het goed zo.. op naar 't strand!

Nou, dit was echt gaaf.. en ik denk dat ik hier tot zover de gaafste foto's heb gemaakt. Het bewuste strand heet Psili Ammos.. en je spreekt het uit als 'Sili Ammos'. Tjaa, wat zal ik erover zeggen, ik denk dat de foto's voor zich spreken, je kan zo mooi staan daar. Het strand is uitgericht naar het westen toe, en aangezien de zon opkomt in het oosten en ondergaat in het westen, kan je hier een fantastische zonsondergang waarnemen, en dat heb ik gedaan. Damn, wat mooi.. helemaal tot je nog een piepklein puntje zon kan zien.

Dit was wel avonturen op z'n best, want er zijn 0 voorzieningen daar, dat betekent 1x in de 2 dagen water & eten halen, douchen in de zee en p*epen in een zelf-gegraven kuil. Maar dat is allemaal prima, en alleen al het wakker worden daar en dan vanuit je tent het eerste strandplaatje waarnemen is het al meer dan waard.

Maar dat eten & drinken halen was wel ff een dingetje, want je haalt voor 2 dagen spullen, en ga maar na.. dat weegt wel aardig, en het was 1 uur lopen vanaf het strand en dan met een bus of liften naar het grote dorp toe (Skala). Maar ook dat was eigenlijk maar een klein dingetje.. wel had ik iedere keer als ik weer even in het dorp was van.. "aah, beschaving".. want zoveel bezoekers had ik niet op het strand :p ..

Ik zou zeggen, ga die foto's bekijken, proef de Patmos-sfeer en see you next time!

Bye bye!